بازی Bodycam معرفی شد؛ واقعی‌ترین گرافیک‌های بازی تا به حال!

بازی Bodycam یکی از بازی‌های شدیدا مورد انتظار بود که نسخه دسترسی زودهنگام بازی (Early Access) چند روز پیش منتشر شد و در این مقاله می‌خواهیم به معرفی و بررسی این بازی بپردازیم.

معرفی بازی Bodycam

Bodycam یک بازی ویدئویی (Video game) تیراندازی اول شخص فوق واقعی است که بیشتر می‌توان به آن عنوان شبیه ساز داد تا بازی؛ بادی‌کم دارای گرافیک‌های فوق العاده واقع‌گرایانه است که توسط استودیوی Reissad ساخته می‌شود.

در ابتدا برای توصیف اسم این بازی باید گفت Bodycam یا به طور کامل Body camera یک دوربین کوچک است که پلیس و نیروهای امنیتی در حین ماموریت آن را می‌پوشند تا تمام وقایا را از دید آن‌ها ضبط کند. بازی بادی‌کم نیز دقیقا بر این اساس ساخته شده است.

بازی حالت POV دارد و دید شما چیزی است که این دوربین ضبط می‌کند بازی به لطف گرافیک‌های واقعی‌اش دقیقا حس مشاهده ویدیو بادی‌کم پلیس را دارد.

بازی گیم‌پلی و گرافیک‌های بسیار واقع گرایانه‌ای دارد و Reissad Studio در ساخت Bodycam از آخرین تکنولوژی‌ها استفاده کرده و از موتور آنریل انجیل 5 (Unreal Engine 5) بهره‌مند شده است.

موتور گرافیکی آنریل انجین 5 پیشرفته‌ترین و قدرتمندترین موتورهای بازی‌سازی در دنیا محسوب می‌شود. این موتور توسط شرکت اپیک گیمز (Epic Games) توسعه یافته و برای توسعه بازی‌های ویدئویی در سطح حرفه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نقطه قوت اصلی آنریل انجین 5، گرافیک فوق‌العاده واقع‌گرایانه و کیفیت بصری بی‌نظیر آن است که Bodycam از مزایای آن بهره‌مند شده است. این موتور از تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای مانند لومن (Lumen) برای روشنایی واقعی و دقیق، سیستم ری تریسینگ (Ray Tracing) برای انعکاس‌های فوق واقعی، و همچنین فیزیک Chaos برای شبیه‌سازی رفتار فیزیکی دقیق اشیاء بهره می‌برد.

بررسی بازی Bodycam

بازی Bodycam در حال حاضر شبیه به فوتیج‌های خام و اولیه‌ای است که هنوز با دقت ویرایش نشده‌اند. با این حال، تنها با نگاهی به این تصاویر اولیه، پتانسیل ساخت یک فیلم فوق‌العاده قابل مشاهده است. اگرچه بسیاری از عناصر بازی در جایگاه مناسبی قرار دارند، اما کمبود تنوع در بخش گیم‌پلی، سردرگمی و سادگی بیش‌ازحد در لابی‌های بازی، و همچنین نیاز به پرداختن بیشتر به جهان‌سازی و بخش صوتی برای غوطه‌وری عمیق‌تر، از نقاط ضعف آن محسوب می‌شوند. جای کار بسیار وجود دارد، اما Bodycam علیرغم نواقص موجود، پتانسیل تبدیل به یک بازی فوق‌العاده را دارد و تنها نیازمند برخی اصلاحات و بازنگری‌های نهایی است.

داستان بازی Bodycam

در حالی که بازی Bodycam ماهیتا شباهتی به بازی‌های داستانی ندارد و همانند بازی‌های تیراندازی تاکتیکی قدیمی همچون Counter-Strike، نیازی به روایت پردازی پیچیده احساس نمی‌شود، اما تمرکز صرف بر حداقل‌ترین میزان جهان‌سازی، تنها با درج برچسب کلیشه‌ای «تروریست‌ها» بر روی تابلوی امتیاز، آن را به اثری با نمره‌ای متوسط تنزل می‌دهد. اگرچه چهره‌‌های سانسور شده و نقاب‌دار فضای مرموزی را خلق می‌کنند، اما برای جلب توجه بیشتر، نیاز به داستانی برای توجیه جنگ تیم‌ها احساس می‌شود.

نقشه‌های بازی تنها با نام خود کم و بیش داستانی را روایت می‌کنند و بادی‌کم می‌توانید با اندکی روایت پردازی تکمیلی به یک بازی بی‌نقص تبدیل شود.

گیم‌پلی بازی بادی‌کم

یکی از ویژگی‌های کلیدی Bodycam رویکرد خاص و متفاوت آن به کنترل‌های بازی‌های تیراندازی اول‌شخص (FPS) دیگر است. در این بازی بر خلاف بازی‌های دیگر که صرفا نیاز داشتید هدف گیری کنید و سپس موس را تکان ندهید، بالعکس باید موس را متناسب با لگد اسلحه به چپ، راست، بالا و پایین حرکت دهید و به طور خلاصه هدف گیری این بازی نیازمنده مهارت بیشتر است و هدف گیری دقیق شما بازی‌های دیگر ممکن است در این بازی صدق نکند.

بدنبال رویکرد متفاوت در کنترل تیراندازی اول شخص و همچنین تلاش برای نزدیک ساختن بازی به واقعیت و شبیه‌سازی دقیق یک مبارزه مسلحانه Bodycam استراتژی‌ها و مهارت‌های جالبی را در گیم‌پلی خود به ارمغان آورده است که مستلزم تمرین زیاد، همکاری تیمی و آگاهی از نقشه بازی می‌باشد. نه تنها نشانه‌گیری دشوارتر است و نیازمند صرف زمان قابل توجهی برای عادت کردن به آن دارد، بلکه حرکت نیز به عمد کمی ابتدایی طراحی شده است تا حس واقع‌گرایی را القا کند و بازیکنان را مجبور سازد با احتیاط و هدفمند موقعیت خود را تعیین کنند.

مهم‌ترین و پویاترین جنبه‌ی بازی چراغ قوه‌ها هستند. با تغییر زمان بازی از روز به شب محیط به شدت تاریک می‌شود و بازیکنان برای دیدن مسیر خود چاره‌ای جز استفاده از چراغ قوه ندارند ولی بلافاصله پس از روشن کردن چراغ قوه، نور ناشی از خود چراغ قوه و یا سایه ایجاد شده در اثر آن موقعیت شما را لو می‌دهد. این ویژگی، لایه‌ای سرگرم‌کننده از موقعیت‌یابی، مخفی‌کاری و محتاط بودن در استفاده از چراغ قوه به بازی اضافه کرده است. شما تنها می‌توانید هر پنج ثانیه یک‌بار چراغ قوه‌ی خود را روشن کنید و سپس در تاریکی به حرکت درآیید تا دشمن را غافلگیر نمایید. همچنین می‌توانید با یک هم‌تیمی همکاری کنید، به گونه‌ای که یکی از شما چراغ قوه را روشن نگه دارد و دیگری بدون چراغ قوه جلوتر حرکت کند و فردی که چراغ قوه دارد نقش طعمه را ایفا کند. این سیستم پتانسیل بالایی برای گیم‌پلی رقابتی دارد.

حالت بازی Body Bomb

در این حالت، یک تیم در ابتدای هر راند، بمبی را در اختیار دارد که می‌تواند در هر مکان و هر زمانی کار گذاشته شود. این موضوع به این معناست که تیمی که بمب را حمل می‌کند، می‌تواند بلافاصله پس از آغاز راند، آن را فعال کرده و در همان محل کمین کند. شاید برای سهولت یافتن بمب توسط تیم مقابل، نوری قرمز به طور مداوم بر روی آن چشمک می‌زند که محیط اطراف را به شدت روشن می‌کند. همچنین صدایی بوق‌مانند و بسیار بلند و قابل تشخیص نیز از بمب شنیده می‌شود.

با این حال، فعال‌سازی و کمین فوری در کنار بمب، نگرشی ناعادلانه است که همواره تیم خنثی‌کننده بمب را در تلاش برای یافتن موقعیت بمب، سردرگم نگه می‌دارد. گرچه تایمر بمب تا حدی مناسب است، اما تاکتیک‌های کمین به طرز چشمگیری از آن فراتر می‌روند. توازن بازی، بازیکنان را از حرکت در حین شلیک دلسرد می‌کند، اما با وجود تمامی گوشه‌ها و راهروهای موجود در نقشه‌ها، رویارویی با تیمی که نحوه‌ی حفاظت از بمب را به خوبی می‌داند، در حالت Body Bomb تقریباً غیرممکن می‌شود. این حالت بازی، برداشتی از یک نبرد رقابتی است که توسط توسعه‌دهنده ارائه شده است، با این حال، به هیچ وجه ماهیت رقابتی ندارد.

حالت Body Bomb بازی نیز به دلیل توضیح مبهم و عدم توازن در قدرت بین حمل‌کنندگان بمب و سایر بازیکنان، که اغلب منجر به برتری ناعادلانه‌ی یک تیم می‌شود، بسیار گیج‌کننده است. همچنین، کمبود محتوا به دلیل ماهیت دسترسی زود هنگام با تنها چند حالت بازی قابل‌انتخاب از دیگر ضعف‌های بازی محسوب می‌شود.

در حالی که تجربه‌ی دسترسی زودهنگام بازی Bodycam قطعا سرگرم‌کننده است، عواملی وجود دارند که بخش قابل توجهی از این لذت را کاهش می‌دهند. بارزترین نمونه‌ی این عوامل سیستم لابی بازی است که به دلیل عدم آشنایی بازیکنان با نحوه‌ی آماده‌سازی، به علت طراحی رابط کاربری (UI) غیرمنطقی اغلب منجر به راه‌اندازی و لانچ نشدن بازی‌ می‌شود.

گرافیک‌های Bodycam

بازی Bodycam در زمینه گرافیک به هیچ وجه مماشات نکرده است و گرافیک‌های واقع‌گرایانه آن، توجه و علاقه‌ی بخش اعظمی از مخاطبان را به خود جلب کرده است. صحنه‌های گیم‌پلی با ظرافت خاصی همراه با افکت گِرِین (Grain) برای مطابقت با دیدگاه دوربین روی بدن طراحی شده‌اند و برای یک گیمر معمولی بسیار واقع‌گرایانه به نظر می‌رسند.

این ترکیب نشان‌دهنده‌ی موفقیت آن‌ها در رسیدن به هدف نهایی یعنی القای حس فیلم‌برداری با دوربین همراه است. تکان‌های شدید و آشفته‌ی دوربین شما هنگام مرگ شخصیت یا پهپادتان، بر حس واقع‌گرایی می‌افزاید.

بازی Bodycam در دستیابی به گرافیک‌ها و کیفیت تصاویر واقع گرایانه در تمامی ابعاد موفق عمل کرده است. از مکانیک‌های بازی که بر پایه واقعیت و دشواری استوارند، تا جلوه‌های بصری باکیفیت و سرشار از جزئیات، و همچنین از صدای شلیک سلاح‌ها تا سکوت کر کننده‌ای که به دنبال آن فرا می‌رسد، Bodycam تقریباً در تمامی زمینه‌ها موفق ظاهر شده است. با اینکه برای عمیق‌تر ساختن تجربه‌ای عمیق‌تر و جذاب‌تر بازیکنان نیاز به پرداخت بیشتر به داستان و همچنین ارتقای بیشتر جلوه‌های صوتی برای رسیدن به حداکثر جذابیت تجربه‌ی شنیداری وجود دارد ولی در وضعیت فعلی Bodycam به نحو احسن به وعده‌ی خود در زمینه‌ی واقع‌گرایی عمل کرده است.

گرافیک‌های این بازی به قدری واقعی هستند که می‌توان آن‌را ترسناک خطاب کرد.

با این حال نقطه‌ی ضعف اصلی بازی تمرکز بیش از حد بر وفاداری گرافیکی گیم‌پلی به واقعیت و در نتیجه، عدم پرداخت کافی به طراحی یک رابط کاربری (UI) مناسب است.

صوت و صدای بازی بادی‌کم

تنظیم صدای Bodycam عملکردی بی‌نظیر دارد. صدای شلیک اسلحه‌ها نه تنها به طرز فوق العاده‌ای واقع‌گرایانه و بلند است، بلکه حتی تنظیمات بازی نیز این موضوع را تایید می‌کند. سکوت‌های ظریف، قدم‌ها، و وزوز پهپادها در میدان نبرد، تجربه‌ای دقیق و عمیق را رقم می‌زند.

برخی ممکن است با توجه به نبود موسیقی در طول گیم پلی، استدلال کنند که بازی کمی خسته کننده می‌شود؛ اما اگر منطقی فکر کنیم در واقعیت کدام فرد عاقلی وسط میدان جنگی که هر صدای ریزی می‌تواند به معنای مرگ باشد، به موسیقی گوش می‌دهد؟

علاوه بر این منوی اصلی و موسیقی لابی شامل لیست پخش اختصاصی از قطعات مهیج است که گوش دادن به آن‌ها خالی از لطف نیست.

مشخصات سیستم موردنیاز برای Bodycam

بازی Bodycam به وعده خود در زمینه ارائه گرافیک‌های واقعی عمل کرده است ولی پردازش این گرافیک‌ها بار سنگینی روی دوش سیستم شما می‌گذارد و برای اجرای این بازی حتی روی حداقل‌ها به یک سیستم قوی نیاز خواهید داشت.

حداقل سیستم مورد نیاز Bodycam

• ویندوز 10 یا 11
• AMD Ryzen 7 3700X یا Intel Core i7-9700K
• 8GB رم
• گرافیک AMD Radeon RX 5700 (8GB) یا NVIDIA GeForce RTX 2070 (8GB)
• 50GB فضای خالی

سیستم پیشنهادی بازی Bodycam

• ویندوز 10 یا 11
• AMD Ryzen 7 3800X یا Intel Core i7-10700K
• 16GB RAM
• AMD Radeon RX 6600 XT (8GB) یا NVIDIA GeForce RTX 3060 (12GB)
• 50GB فضای خالی

بازی Bodycam را می‌توان واقعی‌ترین بازی شوتر اکشن نامید که با جلوه‌های بصری و صوتی بی‌نظیر خود توانسته همه را مجذوب خود کند. عناصر مبارزه مسلحانه به خوبی در این بازی گنجانده شده‌اند و بازی به صورت بسیار واقع‌گرانه ساخته شده است با این حال عدم توازن تیم‌ها در برخی حالت‌های بازی و عدم وجود داستان از نقاط ضعف این بازی هستند.